در سیستم های پیچیده مانند موتورهای کمکی دو فلزی ، جایی که اجزا در معرض دماهای بالا و تنش حرارتی قرار دارند. انتخاب دو فلز با رسانایی حرارتی متفاوت به موتور اجازه می دهد تا گرما را به طور موثر توزیع و مدیریت کند. به عنوان مثال، یک فلز ممکن است رسانایی حرارتی بالایی داشته باشد، به این معنی که می تواند به سرعت گرما را از مناطق با دمای بالا، مانند محفظه احتراق یا مناطق اگزوز، منتقل کند و از گرمای بیش از حد موضعی جلوگیری کند. این به جلوگیری از آسیب حرارتی به اجزای حیاتی کمک می کند و توزیع یکنواخت دما را در سراسر موتور تضمین می کند. فلز دیگر، با رسانایی حرارتی پایینتر، ممکن است برای مناطقی انتخاب شود که از گرمای حفظ شده بهره میبرند، مانند اجزایی که برای کارایی بهینه نیاز به حفظ دمای داخلی بالاتری دارند، مانند بلوک موتور یا مبدلهای حرارتی. با انتخاب دقیق فلزات با خواص حرارتی مکمل، موتور دو فلزی می تواند به یک محیط حرارتی متعادل دست یابد که عملکرد کلی را افزایش می دهد و خطر شکست حرارتی را کاهش می دهد.
انبساط حرارتی به نحوه انبساط یا انقباض مواد در مواجهه با تغییرات دما اشاره دارد. فلزات مختلف زمانی که در معرض گرما قرار می گیرند با سرعت های متفاوتی منبسط می شوند و این می تواند در صورت عدم مدیریت صحیح، تنش مکانیکی ایجاد کند. ساختار دو فلزی از نرخهای انبساط حرارتی متفاوت دو فلز برای مدیریت موثر این تنشها بهره میبرد. هنگامی که یک موتور کار می کند، فلزات دچار نوسانات دما می شوند و باعث انبساط و انقباض آنها با سرعت های مختلف می شود. طراحی موتور دو فلزی می تواند با انتخاب دقیق مواد با خواص انبساط حرارتی مکمل، پتانسیل تاب خوردگی، اعوجاج یا ترک خوردگی را به حداقل برساند. به عنوان مثال، فلز با هدایت حرارتی بالاتر ممکن است به طور یکنواخت منبسط شود، در حالی که فلز دیگر، با هدایت حرارتی کمتر، ممکن است در برابر نوسانات حرارتی مقاومتر باشد. این انتخاب دقیق فلزات به اطمینان از حفظ یکپارچگی ساختاری موتور حتی در شرایط گرمایی شدید، مانند چرخه راهاندازی و خاموش شدن، یا زمانی که موتور در معرض بارها یا سرعتهای عملیاتی متفاوت است، کمک میکند.
راندمان حرارتی یک نکته کلیدی در طراحی موتور است. موتورهای کمکی دو فلزی برای به حداکثر رساندن جریان گرما در سیستم و در عین حال به حداقل رساندن تلفات ساخته شده اند. فلز با رسانایی حرارتی بالاتر نقش مهمی در انتقال گرما به دور از مناطق با گرمای بالا، مانند مناطق احتراق، و پخش موثر آن در سایر قسمتهای موتور یا محیط اطراف دارد. این کار موتور را قادر میسازد در دمای بهینه کار کند و از احتراق بهتر سوخت و کاهش خطر گرم شدن بیش از حد اطمینان حاصل کند. از سوی دیگر، فلز با رسانایی حرارتی کمتر ممکن است در مناطقی استفاده شود که حفظ گرما مفید است، مانند اجزایی که برای عملکرد بهینه نیاز به حفظ دمای عملیاتی بالاتر دارند. این حفظ حرارت کنترل شده با جلوگیری از اتلاف حرارت بیش از حد، کارایی موتور را افزایش می دهد و در نتیجه به کاهش مصرف سوخت و بهبود عملکرد کلی موتور کمک می کند.
چرخه حرارتی به انبساط و انقباض مکرر اجزای موتور در اثر تغییر دما اشاره دارد. با گذشت زمان، این فرآیند می تواند باعث خستگی مواد، ترک خوردن و شکست شود. ساختار دو فلزی با ترکیب فلزات با خواص حرارتی مختلف به کاهش خطرات مرتبط با چرخه حرارتی کمک می کند. فلز با هدایت حرارتی بالاتر می تواند گرما را سریعتر جذب کند، بار حرارتی را به طور یکنواخت پخش کند و از گرمای بیش از حد موضعی جلوگیری کند. فلزی با هدایت حرارتی کمتر می تواند در برابر تغییرات حرارتی سریع مقاومت کند و سرعت انبساط و انقباض اجزا را کاهش دهد. این منجر به استرس حرارتی کمتری بر روی قطعات موتور می شود و آنها را در برابر ترک خوردن، تاب برداشتن یا سایر اشکال تخریب مواد ناشی از نوسانات مکرر دما مقاوم تر می کند.